خنده رويا

بی تو از خنده رويا ز دنيا در سفرم

بيخود از ظاهر ِ دنيا بَل ز خود بيخبرم

باطن از خود باطل است کنون زين مهر تو

چو هرروز که من به کنج ديوار نگرم